سیم کشی ساختمان

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «آموزش برق» ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

ترتیب انجام تاسیسات برقی در ساختمان

این قسمت برگرفته از کتاب اصول مهندسی و طراحی برق ساختمان نوشته آقای مهندس حسین مهربانی می­ باشد. بدیهی است که در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر می­ توانید با خرید کتاب از سایت آموزش برق دانش خود را افزایش دهید.

معمولا ترتیب مراحل انجام تاسیسات برق در ساختمان به صورت زیر است:

مرحله صفر(در ابتدای طراحی ساختمان):

مهندسین برق، پس از دریافت نقشه‌های جانمایی تاسیسات مکانیکال و دریافت میزان مصرف تجهیزات مختلف تاسیسات، همچنین دریافت جانمایی وسایل داخل واحد از طریق معماران داخلی، اقدام به طراحی، محاسبه و جانمایی تجهیزات برقی می‌کنند.

طراحی نقشه برق ساختمان

مرحله اول(بعد از گچ و خاک):

1 – دریافت نقشه برق ساختمان شامل سیستم‌های روشنائی، سیستم‌های صوتی، پریزهای برق، تلفن، آنتن، آیفون، فن کوئیل‌ها، اطفاء حریق، برق اضطراری و موتور خانه می‌باشد.

2- اجرای نقشه تجهیزات روی دیوارهای ساختمان.

3- کشیدن خطِ تراز بر روی دیوارها توسط شلنگ تراز یا تراز لیزری.

4- شیار زدن مسیر لوله­ها با دستگاه شیارزن.

5- کندن محل قوطی کلیدها با دستگاه.

6- سوراخ کردن روشنائی سقفی توسط دستگاه ( در مورد سقف کاذب، روی سقف ساپورت خورده و روی آن لوله نصب می‌شود).

7- نصب قوطی کلید و پریز و … روی دیوار و تراز کردن دقیق آن‌ها توسط تراز.

8- جوشکاری و ساپورت زدن برای ثابت کردن لوله‌های پولیکا که برای ورودی و خروجی لوله‌های داخل جعبه فیوز آورده می‌شود.

۹- جوشکاری و ساپورت زدن برای ثابت کردن لوله‌های پولیکا که برای ورودی و خروجی لوله‌های داخل جعبه آنتن و تلفن آورده می‌شود.

10- اجرای لوله گذاری پلیکا با استفاده از گرما و خم کاری توسط مشعل و فنر و آب بندی آن توسط چسب پولیکا.

11- جوشکاری و ساخت ساپورت برای سینی برق بر روی داکت مشخص شده از روی نقشه (این سینی برق‌ها برای ورود کابل‌های برق، تلفن، آنتن، ماهواره و سایر تجهیزات الکتریکی مورد نیاز ساختمان استفاده می‌شود).

12- پوشش کامل روی لوله پولیکا های که در کف ساختمان کار شده است. به این عملیات ماهیچه کشی می‌کئیند که عبارت است از آماده کردن مخلوط ماسه و سیمان و ریختن آن‌ها روی لوله‌های کف و مسطح کردن سطح ملات.

13- نصب جعبه فیوز و تراز کردن آن در جاهای مشخص توسط نقشه.

14- نصب جعبه آنتن و ماهواره و تلفن و تراز کردن آن در جاهای مشخص توسط نقشه.

15- تامین ارتینگ ساختمان( نصب پلیت و سیم مسی و زغال ونمک برای راه اندازی چاه ارت و از آن‌جا به سینی برق و مصرف کننده‌ها)

16- لوله فولادی گذاری در شرایطی که نقشه تعیین کرده است(در پارکینگ‌های ادارها، روشنایی داخل چاهک آسانسور و روشنایی موتور خانه).

E تمامی لوله‌های وارد شده به داخل قوطی‌ها، باید توسط کاغذ که به صورت هرم درآمده‌اند مسدود شوند تا از ورود گچ و سیمان به داخل لوله جلوگیری شود.

 

 

برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر 24 مراجعه کنید.

  • هانیه اکبرپور
  • ۰
  • ۰

در این مقاله می‌خواهیم در مورد نحوه سربندی و اتصال خطوط مخابرات به خطوط تلفن در داخل باکس مخابراتی یا اتاق مخابرات هر مجتمع صحبت کنیم تا از این به بعد سیمکشی تلفن را بصورت صحیح انجام دهید، و اشتباهی که اکثر برقکارها در مجتمع ها هنگام سربندی خطوط مخابراتی انجام می دهند را تکرار نکنید. قبلاً در مقاله ” رایزر چیست؟ ” گفته بودیم که خطوط تلفن تمام واحد‌ها به داخل رایزر می رود و از آنجا به باکس مخابراتی که معمولاً در کنار تابلو عمومی برای سربندی خطوط مخابراتی است می رود. یا در برج ها و مجتمع های خیلی بزرگ، اتاق یا فضایی اختصاصی برای سربندی خطوط مخابراتی در نظر گرفته می شود که به آن اتاق مخابرات می گویند. حال با توجه به وسعت مجتمع دو روش برای ارتباط خطوط مخابراتی به بیرون از مجتمع وجود دارد.

پیش از شروع این مقاله، پیشنهاد می کنیم که مقاله اصول سیم کشی خط تلفن را مطالعه کنید.

روش اول: در مجتمع های کوچک از اتاق مخابرات یا باکس مخابراتی تعبیه شده در داخل مجتمع به تعداد خطوط تلفن واحدها و اتاق سرایداری و در نظر گرفتن تعدادی خط رزرو، یک کابل مخابراتی تا پست مخابرات یا همان جعبه فلزی تعبیه شده دم درب ساختمان کشیده می شود و مخابرات موظف است که خطوط تلفن را از پست مخابراتی تا باکس مخابراتی نصب شده در داخل ساختمان انتقال دهد.

پست مخابرات

 

در صورتی که خطوط مخابراتی زیاد باشند مدیر پروژه یا صاحب ملک به تعداد مورد نیاز، خط تلفن از مخابرات منطقه درخواست می کند حالا بستگی به سیاست های مدیر مخابرات منطقه و تعداد پورت خالی منطقه مورد نظر دارد که از کجا و چطوری خطوط مخابرات مجتمع را تامین کند. ممکن است یک کابل مستقیم تا کافو یا خود مخابرات کشیده شود یا شاید برای خیلی ها پیش آمده باشد که از مخابرات منطقه درخواست سرویس ADSL کنند و با این پاسخ مواجه شوند که خط شما PCM است و نمیتوانیم در منطقه شما سرویس بدهیم، به خاطر اینکه مخابرات خط مسی کم آورده و یک دستگاه در کنار باکس مخابراتی شما نصب میکند و با استفاده از آن تا حداکثر ۱۲ خط تلفن را با یک زوج سیم انتقال می دهد ولی در این حالت نمی تواند اینترنت ADSL را با استفاده از یک زوج سیم به تمام ۱۲ تا مشترک ارائه بدهد و یه جوری شما را دست به سر میکنن.

روش دوم: با توجه به دردسرها و معایب زیادی که سیم مسی دارد مخابرات برای مناطق در حال توسعه از فیبر نوری استفاده میکند و در سطح شهر نیز شروع به راه اندازی خطوط فیبر نوری کرده است. در این روش شرکت مخابرات برای مجتمع های بزرگ یک کابل فیبر نوری تا مجتمع می کشد و دستگاه مخابراتی خودش را به نام اونو یا ONU در آنجا قرار می دهد که کابل فیبر نوری را به خطوط مسی تبدیل می کند و کابل های مسی خروجی از دستگاه توسط ترمینال های مخابراتی به خطوط تلفن واحدها سربندی می شود. در این حالت دیگر از سیم مسی با فاصله طولانی استفاده نمی شود و تنها از فاصله اتاق مخابرات تا داخل واحد هر مشترک، از سیم مسی استفاده می شود. یا در صورت درخواست مشترک تا داخل خود واحد هر مشترک هم فیبر نوری کشیده می شود که به FTTH یا “فیبر تا داخل خانه مشترک” معروف است. به همین خاطر همیشه داخل رایزرها باید فضای اضافه‌ای در نظر گرفته شود تا در صورت نیاز به کابل کشی برای هر واحد به دردسر نیفتیم.

بحث اصلی ما در این مقاله نحوه سربندی صحیح خطوط مخابرات به خطوط تلفن توسط ترمینال های مخابراتی ست.

انواع ترمینال های مخابراتی: در مراکز مخابراتی برای اتصال خطوط مخابراتی با توجه به نیاز و شرایط از ترمینال های مختلفی استفاده می شود مانند ترمینال های کروز، دلسا، PT و… که توسط شرکت های مختلف و در انواع مختلف تولید می شوند ولی در اینجا ما فقط دو نوع از ترمینالها که بیشترین کاربرد را دارند به شما معرفی می‌کنیم.


برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر 24مراجعه کنید

  • هانیه اکبرپور